Debbie

Voor de 26ste editie van de rubriek ‘het verhaal achter de tatoeage’ ontmoeten we de 26 jarige Debbie bij Watervast in Boxmeer. Florian zet koffie en we kletsen even terwijl Istar de camera installeert en het licht test. Debbie draagt een off shoulder trui zodat haar mooie tattoo al direct zichtbaar is. Zou dit haar eerste tatoeage zijn?

‘Nee, de eerste heb ik in Tenerife laten zetten in 2018 met een vriendin. Echt zo’n spontane actie.’ Ze lacht en tilt haar haren op. Onderaan haar nek sieren roosjes in een hartjesvorm met een klein subtiel vogeltje. Heb het stukje van onverantwoordelijk er eventjes uit gehaald voor ik misschien mijn vriendin voor de kop stoot haha.

‘Ik vond tatoeages altijd mooi, maar eigenlijk bij een ander. Maar na die eerste gaat het dan toch kriebelen. Gek is dat. Toen heb ik wel iets langer nagedacht. Mijn vriend is bij Cielya voor realistisch artwork en ik vind hun werk echt mooi. Heb het stukje dat mijn vriend eerder bij Florian geweest is eruit gehaald wij zijn namelijk tegelijk bij watervast terecht gekomen alleen ik bij Florian en hij bij Cielya. Ik vind het een groot voordeel dat Florian zo snel is! Want dat wat sommige mensen hebben, dat ze genieten van de pijn, dat heb ik helaas niet.’

Debbie werkt in de zorg en dat was de hoofdreden dat ze niet eerder tatoeages had genomen.
‘Ik werk acht jaar in de zorg als verpleegkundige en ben in juni 2019 voor mezelf begonnen. Net als iedereen vond ook ik dat de zorg van nu beter en anders kan. Na weloverwogen keuzes ben ik een eigen wijkteam in Venray gestart. We hebben een groeiend team met steeds meer cliënten. Eigen baas zijn gaf mij de doorslag om toch die tatoeage te zetten. Al vond ik het nog spannend hoe mijn cliënten er op zouden reageren. Maar ik heb alleen maar positieve en lieve reacties gehad. Ik heb het in vier sessies laten zetten en dan vroegen mensen ook of ze de vooruitgang mochten zien. Echt heel leuk en onverwacht.

Ik ben blij dat de tijdsgeest ook veranderd is, ook al voelt het soms nog wel alsof mensen toch anders oordelen over je. Maar dat zit misschien juist in mijn eigen hoofd. Wanneer ik een belangrijk gesprek heb trek ik voor de zekerheid wel iets aan wat de tattoo compleet bedekt. 
Ook al heeft niemand in mijn omgeving iets negatiefs gezegd. Mijn ouders moesten wel wennen, vooral mijn moeder. Die had bij de eerste tatoeage ook echt zoiets van: ‘Die is toch niet echt he?’
Deze mandala’s op mijn arm vind ze heel mooi zegt ze. Hier laat ik het ook bij.

Ik weet dat een mandala onder andere symbool staat voor het oneindige van het leven, maar eerlijk gezegd vind ik ze gewoon mooi. Dat is altijd zo geweest. Ik wilde wel graag iets vrouwelijks dus het zijn zachte, fijne lijntjes geworden en echt een mooi organisch geheel. Florian heeft goed geluisterd en aangevoeld wat ik zou willen en per sessie hebben we dat samen zo uitgetekend. Echt uniek voor mij gemaakt. Dus geen nummertje 36 uit het portfolio boek. Dat doen ze sowieso niet bij Watervast, het heet natuurlijk ook niet voor niet Custom Tattoo shop. Ik ben er echt meer dan tevreden mee. Mijn broer en ik gaan vast en zeker ook naar Watervast. ‘Ohja, dus ik ga er nog wel één laten zetten. We zijn met zijn vieren thuis en we willen dan graag iets met onze geboortejaren, ook voor pap en mam. Nee, die gaan er niet zelf ook een laten zetten. Maar mijn broer en ik dus nog wel. Maar dan laat ik het er bij. Ik weet het bijna zeker!’